زندانيان ؛ چند روزه ارشاد مي شوند!
همزمان با آغاز پخش و انتشارعترافات دستگيرشدگان اخيراز رسانه هاي حامي دولت، سازمان عفو بين الملل با انتشار اطلاعيه اي هشدار داد که "رهبران بازداشتي اپوزيسيون ايران در خطر شکنجه قرار دارند و مقامات جمهوري اسلامي قصد دارند آنان را به اعتراف وادارند و اين مقدمه محاکمه هايي ناعادلانه است که در آنها متهمان را حکم اعدام تهديد مي کند."هشدار سازمان عفو بين الملل در حالي صورت مي گيرد که سايت جهان نيوز که از سايت هاي وابسته به جناح راست است، از پخش اعترافات تلويزيوني برخي چهره هاي شاخص جريان اصلاح طلبي داده خبر است. همزمان روزنامه جوان هم که به عنوان روزنامه حامي احمدي نژاد و نزديک به سپاه شناخته مي شود طي چند روز اخير به انتشار مطالبي سريال وار تحت عنوان "اعترافات چهره هاي سياسي و مطبوعاتي" که در زندان به سر مي برند پرداخته است. در همين راستا يک روزنامه نگار شاخص عضو سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي و از اعضاي ستاد مرکزي ميرحسين موسوي در دوران تبليغات انتخاباتي هم از زندان به ساختمان خبرگزاري ايسنا برده شد تا آنچه را به او ديکته کرده بودند در ميان خبرنگاران خودي برزبان آورد.
اين روزنامه نگار از روز دستگيري هيچ ارتباطي با دنياي خارج نداشته و بر اساس گزارش هاي رسيده مانند بقيه بازداشت شدگان در شرايطي کاملا "ايزوله" و بدون ارتباط با جهان خارج، نگاهداري شده است.
مقامات قضايي و امنيتي به جاي فرستادن بازداشت شدگان به دادگاه، با اعمال فشارهاي طاقت فرساي روحي و رواني و نگهداشتن آنان به مدت طولاني در زندان هاي انفرادي و تهديد به اعدام و يا صدمه زدن به نزديکان و خانواده هاي آنها، افراد را به سمت اعترافات اجباري مي برند و چنين اعترافاتي را به عنوان مدارکي در اثبات اتهامات افراد بازداشت شده به دادگاه مي فرستند و سپس بر اساس آنها براي افراد حکم صادر مي کنند.
وجه مشترک تمام اين اعترافات اين است که فرد عليه خود، نزديکان و سازمان متبوعه خود سخن مي گويد و معمولا به ارتباط با بيگانگان و ضد انقلاب و يا جاسوسي اعتراف مي کند.همه اين افراد هم گفته اند که در زندان فکر کرده و متنبه شده اند.اما بر اساس شواهد زمان اين فکر کردن مرتب کوتاه تر شده واز اولين موارد تا آخرين مورد از چند ماه به چند روز رسيده است.
واکنش به اعترافات
اما اين اعترافات چه سودي براي جمهوري اسلامي دارد و اصولا مخاطب اين گونه اعترافات چه کس يا کساني هستند؟ جبهه مشارکت ايران اسلامي اين گونه اعترافات را پروژه اي نخ نما اعلام کرده که جامعه، براساس خاطرات اعتراف گيري هاي ساختگي بسياري که در ذهن خود دارد، فريب آنها را نمي خورد.
سايت الف متعلق به احمد توکلي، چهره سرشناس جناح راست و رئيس مرکز پژوهش هاي مجلس نيز اين اعترافات را بي اعتبار و خلاف قانون خوانده است.
در مقاله سايت توکلي آمده است: ظاهرا قرار نيست صدا و سيما از اقدامات خودسرانه و غيرقانوني در نمايش اقرارهاي تلويزيوني دست بردارد اقرارهايي که در آزادانه بودن آنها ترديد جدي وجود دارد و جهان امروز با ترديد و شک بسيار به ادعاهاي مقام هايي مي نگرد که شهروندان را به جرايمي مانند اقدام عليه امنيت ملي متهم نموده و براي اثبات چنين ادعايي دليلي جز سخنان خود متهم عليه خويش ندارند.
اين شيوه اعتراف گيري طي 30 سال گذشته بارها از سوي دستگاههاي امنيتي و قضايي براي سرکوب و حذف مخالفان سياسي مورد استفاده قرار گرفته است کليد اين گونه اعترافات در تاريخ 12 ارديبهشت 1361 با ظاهر شدن آيت الله شريعتمداري بر صفحه تلويزيون زده شد؛پس از آيت الله شريعتمداري، احمد عباسي داماد او و صادق قطب زاده و چند تن از سران حزب خلق مسلمان بر صندلي اعتراف در تلويزيون جمهوري اسلامي نشستند. اين برنامه ها سالهاي بعد نيز ادامه يافت و عزت الله سحابي، سعيدي سيرجاني، علي افشاري و... را وادار به بازيگري اين صحنه کردند. هاله افشاري، جهانبگلو و کيان تاجبخش آخرين کساني بودند که که بر صفحه اعتراف صدا و سيما ظاهر شدند.
در سالهاي گذشته اين پروژه وارد فاز جديدي نيز شد به طوريکه در پرونده وبلاگ نويسان، آنان را وادار ساختند با مراجعه به خبرگزاريها و روزنامه ها آنچه را که ديکته شده بود به عنوان اعتراف منتشر کنند.در تمام اين موارد افراد پس از آزادي اعلام کرده اند که تحت شکنجه وادار به اين اعترافات شده اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر