۱۳۸۸ خرداد ۲۴, یکشنبه

روز زن در ايران باستان

از گذشتگان دور روز زن را در اسفندگان پنجم اسفند برگزار مى كردند. اين روز سپندارمزد ناميده مى شود كه نگهبان زمين است، از آنجايى كه زمين همانند زنان بارورى دارد، اين جشن براى گراميداشت زنان نيكوكار برگزار مى شود، واژه سپندارمزد در اوستا به معنى فروتنى و بردبارى است.در اين روزها مادران از فرزندان خود و زنان از مردان پيشكش هايى دريافت مى كنند و زنان نيكوكار، پاكدامن و پرهيزگار مورد تشويق قرار مى گيرند

بنابر گفته ابوريحان بيرونى در ايران قديم جشنى با نام مزدگيران يا مردگيران در بين مردم رواج داشته است.از ويژگى هاى اين جشن كه زمان برگزارى آن ۵ روز نخست ماه اسفند بوده، استراحت كامل زنان از كار و تلاش و كوشش و فرمانبردارى كامل مردان از زنان بوده است.در اين چند روز به پاس تلاش يك ساله زنان، مردان وظايف ايشان را بر دوش گرفته و با اين كار، فعاليت هاى يك زن را تجربه مى كردند و در عين حال در اين روز هديه دادن به زن خانه از آداب و رسوم اصلى اين جشن به شمار رفته است.اين جشن به نام «سپنته آرمئى تى» يا «فروزه» از خودگذشتگى و فروتنى و مهر بى پايان، شناخته شده است.

طبق سالنامه زرتشتى، روز اسفند از ماه اسفند يعنى پنجمين روز از اين ماه (۵ اسفند) و بنا بر تقويم امروزى (هجری خورشیدی) ۲۹ بهمن ماه روز سپاسدارى از جايگاه زنان ومادران است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر